اعتراض به قرار منع تعقیب - خیانت در امانت

_{^{متن لایحه اعتراض به قرار منع تعقیب خیانت در امانت}}

بسمه تعالی

ریاست محترم دادگاه کیفری دو تهران

با سلام

احتراما اینجانب مسعود محمدی به وکالت از شاکی (خانم آزیتا ....) و در مقام اعتراض به قرار منع تعقیب صادره از شعبه 4 بازپرسی دادسرای ناحیه یک مراتب زیر را به استحضار می رسانم:

ابتدا در مقام شرح ماجرا به عرض می رسانم:

1- پدر شاکی (مرحوم پرویز ....) مستندا به مدارک پیوست از جمله سند قطعی دفترخانه و سند سبز مالکیت خودرو و سند کارخانه، مالک شش دانگ یک دستگاه خودروی هیوندای آزرا بوده است.

2- مستندا به شهادت شهود مندرج در پرونده خودروی مذکور به صورت امانت به مشتکی عنه (آقای علی ....) که داماد وی و همسر شاکی بوده است سپرده می شود تا از آن استفاده کند.

3- مستندا به گواهی فوت و گواهی انحصار وراثت پیوست، آقای پرویز ..... در مرداد ماه سال گذشته فوت می نماید و وارث منحصر وی، شاکی(خانم آزیتا .....) می باشد و هیچ وارث دیگری ندارد و کلیه اموال وی متعلق حق موکل است.

4- پس از فوت پدر شاکی، شاکی که اکنون مالک قانونی شش دانگ خودروی مذکور بوده است مکررا از شاکی درخواست می کند که خودرو را به وی مسترد نماید ولی شاکی محترم از استرداد خودرو به شاکی خودداری می نماید.

5- مستندا به اظهارنامه پیوست و گواهی ابلاغ آن به مشتکی عنه، موکل با ارسال اظهارنامه به شاکی، به صورت رسمی از شاکی تقاضا می کند که با توجه به این که شاکی مالک خودرو می باشد و دیگر تمایلی ندارد که مشتکی عنه از خودرو استفاده نماید خودرو را به وی مسترد نماید.

6- متاسفانه با وجود ارسال اظهارنامه و ابلاغ به مشتکی عنه، ایشان از استرداد خودرو به شاکی خودداری می نماید. لذا شاکی ناچار به طرح دعوای خیانت در امانت می گردد که موضوع پرونده حاضر می باشد.

7- با ارجاع پرونده به شعبه 4 بازپرسی دادسرای ناحیه یک، بازپرس محترم با بررسی مدارک پرونده و شهادت شهود و استماع اظهارات مشتکی عنه و اقرار وی به این که خودرو نزد وی می باشد اما پس نمی دهد، به درستی تحقق جرم خیانت در امانت را محرز دانسته و مستندا به ماده 674 قانون مجازات اسلامی، قرار مجرمیت صادر می نماید.

8- با ارجاع پرونده به دادیار اظهارنظر، دادیار محترم با این استدلال نا صواب که: "چون مشتکی عنه همسر شاکی می باشد لذا عنصر سپردن واقع نشده و خیانت در امانت محقق نشده است" با نظر بازپرس محترم مخالفت می نماید که پرونده برای حل اختلاف به شعبه 1052 دادگاه کیفری ارجاع می گردد و شعبه مذکور در مقام رسیدگی به این اختلاف، رای دادیار محترم اظهارنظر را تایید می نماید.

9- با ارجاع پرونده به شعبه 4 بازپرسی، بازپرس محترم به لحاظ تبعیت از دستور دادگاه، بر خلاف نظر قبلی خود اقدام به صدور قرار منع تعقیب مشتکی عنه می نماید.

نظر به آنچه گذشت مراتب اعتراض خود به قرار صادره را به شرح زیر اعلام می دارم:

اولا از نظر مرتکب جرم:  جرم خیانت در امانت در رابطه میان هر اشخاصی ولو این که با یکدیگر پدر و فرزند باشد قابل تحقق است و  نمی توان به استناد این که کسی که مال به وی سپرده شده است و اکنون از استرداد آن به مالک خودداری می نماید (مرتکب جرم) همسر مالک مال می باشد، تحقق جرم خیانت در امانت را در رابطه زوجین منتفی دانست.

دوم از نظر تحقق عنصر مادی جرم خیانت در امانت: برای تحقق جرم خیانت در امانت انجام یکی از افعال مذکور در ماده 674 قانون مجازات اسلامی کفایت می کند و مشتکی عنه نیز با امتناع از استرداد خودرو و استعمال آن با وجود مطالبه مالک، مرتکب عنصر مادی جرم خیانت در امانت شده است.

سوم از نظر مال موضوع خیانت در امانت: مال می تواند منقول باشد مانند خودرو و یا غیر منقول مانند خانه و زمین. بنابراین مال مورد امانت که یک دستگاه خودرو بوده است دقیقا یکی از مصادیقی است که جرم خیانت در امانت به وفور نسبت به آن واقع می گردد.

چهارم از نظر وجود رابطه امانی بین شاکی و مشتکی عنه: نظر به این که مستندا به مدارک مالکیت و شهادت شهود مندرج در پرونده، پدر شاکی خودرو را به مشتکی عنه به امانت سپرده بود که از آن استفاده نماید و مستندا به ماده 231 قانون مدنی، پس از فوت هر یک از طرفین قرارداد، اعم از عقد ودیعه (امانت) یا غیر آن، ورثه نسبت به تمامی حقوق و تعهدات آن عقد، قائم مقام قانونی متوفی می شوند. و با توجه به این که پس از فوت مرحوم پدر شاکی، شاکی تا زمانی که خودرو را از مشتکی عنه مطالبه ننموده بوده و همچنان خودرو را به وی به امانت سپرده بوده، رابطه ی امانی بین شاکی و مشتکی عنه باقی است. اما از تاریخی که شاکی به موجب اظهارنامه رسمی استرداد خودرو را از مشتکی عنه خواستار می شود و وی از پس دادن خودرو به شاکی امتناع می نماید ید مشتکی عنه از امانی به ضمانی تبدیل می شود و تحقق جرم خیانت در امانت مسلم می گردد.

پنجم از نظر وجود عنصر معنوی: با توجه به این که مشتکی عنه هم در انجام رفتار مجرمانه اش قصد داشته است و بنا به اقرار وی در دادسرا عامدا از استرداد خودرو به شاکی خودداری نموده است و هم علم به موضوع داشته است و آگاهی داشته است که این ماشین متعلق به شاکی بوده و در دست وی امانت است و در عین حال با انکار حق شاکی از استرداد خودرو به وی خودداری نموده است، بنابراین عنصر معنوی جرم خیانت در امانت نیز محقق گردیده است.

 با وجود تحقق تمامی ارکان مادی و معنوی جرم خیانت در امانت در این پرونده متاسفانه بدون دقت لازم، قرار منع تعقیب به جهت فقدان ادله کافی برای احراز و انتساب جرم به مشتکی عنه صادر شده است. نظر به مراتب فوق و با توجه به توضیحات مذکور، صدور رای شایسته بر نقض قرار صادره از آن مقام محترم مورد تقاضا می باشد.

با تشکر و تجدید احترام