پاسخ – چگونه و در چه مرجعی می شود از یک شرکت چینی بابت عدم انجام تعهد شکایت کرد ؟
در خصوص معاملاتی که افراد با اشخاص خارجی راجع به اموال منقول منعقد می نمایند دو بحث مطرح می شود:
1- مرجع صالح جهت طرح دعوا
مستندا به ماده 13و 11 قانون آیین دادرسی مدنی در دعاوی بازرگانی و دعاوی راجع به اموال منقول که ناشی از قرارداد باشد، خواهان حق دارد دعوا را در یکی از سه حوزه ی قضایی که قرارداد در آنجا منعقد شده است و یا محلی که تعهد باید در آنجا انجام شود و یا محل اقامت خوانده مراجعه نماید.بنابراین خواهان می تواند دادگاه یکی از این سه محل را که برای وی مناسب تر است جهت طرح دعوا انتخاب نماید.
2- قانون حاکم بر معامله
مستندا به ماده 968 قانون مدنی ایران که در مقام تعیین قانون حاکم بر معاملات می باشد، قاعده این است که تعهدات قراردادی تابع قانون محل وقوع عقد می باشد.
البته این قاعده استثنائاتی نیز دارد که در ادامه ی ماده بیان شده است: اگر هر دو طرف قرارداد جزو اتباع خارجی باشند و قرارداد خود را صریحاً یا به طور ضمنی تابع قانون دیگری قرار دهند همان قانون مرضی الطرفین بر قرارداد ایشان حاکم خواهد بود.
پاس به پرسش مخاطب در خصوص شکایت از شرکت چینی به دلیل عدم انجام تعهد
♦ پیش از هر چیز باید قرارداد شما توسط وکیل بررسی گردد تا با بررسی شروط و تعهدات قرارداد فی مابین شما و شرکت چینی مشخص شود چه حقوق و امتیازاتی برای شما در این قرارداد پیش بینی شده که در صورت تخلف طرف چینی نسبت به اعمال حقوق قراردادی خود اقدام نمایید.
♦ پس از آن بسته به این که آیا حق فسخ، وجه التزام قراردادی تاخیر در ایفای تعهد ، شرط انفساخ، وجه التزام عدم انجام تعهد و یا غیره در آن قرارداد پیش بینی شده باشد یا خیر، نوع دعوایی که شما باید طرح نمایید متفاوت می باشد.
♦ پس از تعیین نوع دعوا نسبت به طرح آن در دادگاه صالح (که در بالا توضیح داده شد) اقدام می نمایید. و با تعیین دادگاه صالح، اگر محاکم ایران صالح به رسیدگی به این دعوا باشند بسته به قانونی که بر قرارداد شما حاکم خواهد شد اقدام به رسیدگی و صدور رای می نمایند.
این محتوا متعلق به سایت دفتر وکالت دادگران حامی ((dadgaran.com)) بوده و بهره برداری از آن بدون ذکر منبع ممنوع است.
مستندات قانونی - شکایت از شرکت خارجی در ایران
ماده 968 قانون مدنی
تعهدات ناشی ازعقود تابع قانون محل وقوع عقد است مگر این که متعاقدین اتباع خارجه بوده وآن را صریحاً یاضمناً تابع قانون دیگری قرار داده باشند.
ماده 11 قانون آیین دادرسی مدنی
دعوا باید در دادگاهی اقامه شود که خوانده ، در حوزه قضایی آن اقامتگاه دارد و اگر خوانده در ایران اقامتگاه نداشته باشد، درصورتی کهدرایران محل سکونت
موقت داشته باشد، در دادگاه همان محل باید اقامه گردد و هرگاه درایران اقامتگاه و یا محل سکونت موقت نداشته ولی مال غیر منقول داشته باشد، دعوا در دادگاهی اقامه میشود که مال غیرمنقول در حوزه آن واقع است و هرگاه مال غیرمنقول هم نداشته باشد، خواهان دردادگاه محل اقامتگاه خود، اقامه دعوا خواهد کرد.
تبصره - حوزه قضایی عبارت است از قلمرو یک بخش یا شهرستان که دادگاه در آن واقع است. تقسیمبندی حوزه قضایی به واحدهایی از قبیلمجتمع یا ناحیه ، تغییری در صلاحیت عام دادگاه مستقر در آن نمیدهد.
ماده 13 قانون ایین دادرسی مدنی
در دعاوی بازرگانی و دعاوی راجع به اموال منقول که از عقود و قراردادها ناشی شده باشد، خواهان میتواند بهدادگاهی رجوع کند که عقد یا قرارداد در حوزه آن واقع شده است یا تعهد میبایست در آنجا انجام شود.
این محتوا متعلق به سایت دفتر وکالت دادگران حامی ((dadgaran.com)) بوده و بهره برداری از آن بدون ذکر منبع ممنوع است.
پاسخ داده شده توسط وکیل مینا کاویانی